Evi in Amerika: september 2008

Elke universiteit in Amerika is ingedeeld in een sportdivisie, Wittenberg zit in divisie III. Dit houdt in dat de universiteit geen sportbeuzen mag weggeven en dat het niveau van de sporten lager ligt dan op de divisie I universiteiten waarvan de wedstrijden bijvoorbeeld ook op tv uitgezonden worden. Je zou dus denken dat sport op divisie III scholen minder professioneel/intensief is, maar dat is dus niet het geval. Na drie veel te vermoeiende weken ben ik uit het field hockey team gestapt. Dat was geen makkelijke keuze omdat als ik ergens aan begin het ook graag af wil maken, maar ik hield het niet meer vol. Op een school als Wittenberg is het de bedoeling dat je een student-athlete bent en geen athletic-student, ik had meer het idee dat laatste te zijn. Ik was steeds zo moe dat ik bijna dagelijks in de bieb en zelfs in de les in slaap viel, uitgaan was ook niet haalbaar dus daar kan het niet aan gelegen hebben. In ieder geval, het was dus tijd om te stoppen. De coach en het team vonden het wel jammer maar verder hadden ze er geen problemen mee.

Bovendien is field hockey niet echt mn passie. Als het dat wel geweest was had ik het misschien niet erg gevonden om hier mn schoolresultaten en mn gezondheid twee maanden voor op te offeren. Misschien klinkt het gek, maar ondanks mn ervaringen met field hockey ben ik toch wel enigszins gewend geraakt aan het vele sporten, en er is altijd nog een sport waar ik wel passie voor heb. Atletiek! Ze noemen het hier track & field. Het track team is ongeveer het tegenovergestelde van het field hockey team. Het is veel relaxter. Je hebt veel vrijheid en de trainingstijden zijn een stuk beter. Het outdoor wedstrijdseizoen begint pas in het voorjaar, dus ik heb zo'n 5 maanden om weer enigszins op mn oude niveau te komen. Ik ga weer hoogspringen, en waarschijnlijk ook hordenlopen, sprinten en verspringen. Samen met Erik en Lizzie (twee hoogspringers) train ik nu elke dag zo'n 1,5 uur om sterk te worden voordat het echte trainingsseizoen in oktober begint. Het is echt heerlijk om weer te trainen voor atletiek, mn doel voor komend jaar is het hoogspringrecord van Wittenberg verbreken. Je moet iets hebben om voor te trainen he;)

Nu ik eindelijk soort van vrije tijd heb, heb ik ook tijd om wat meer uit te gaan. Uitgaan hier gaat als volgt; de avond begint om een uur of 10 in een van de huizen rondom de campus. Veel sporten hebben hun eigen huis zoals de footballhouse, basketballhouse, swimmershouse, baseballhouse, soccerhouse enzovoort.. en dan heb je nog de fraternity en sorority huizen, dat zijn 'studentenverenigingen'. Dat heet hier ook wel greek life, omdat de verenigingen allemaal griekse letters als naam hebben. Op de houseparty's wordt veel te veel gezopen, en als de drank op is vertrekt iedereen naar de bar. Ik verbaas me nog steeds over het feit dat een groot deel van de amerikaanse eerstejaars het ontzettend stoer vinden om dronken te zijn. Mn roommate is zo’n figuur, gelukkig slaapt ze nog steeds bijna nooit in onze kamer, dus heb ik er geen last van als ze ‘s nachts alles onder kotst. Welcome to college life!

Mijn classes zijn nog steed heel erg leuk. In mn American national government class vind veel discussie plaats. Soms zijn deze discussies best heftig. Toen ik zei dat Amerika door de Irak-oorlog en haar imago als grootste milieuvervuiler en energieverbruiker ter wereld niet meer populair is onder veel Europeanen, zei iemand doodleuk dat ‘ze’ ons dan ook niet meer komen redden als we ooit in de problemen komen. Het enige land dat gered moet worden is Amerika zelf maar dat wilde deze jongen natuurlijk niet horen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik voel me hier al vanaf het begin heel erg thuis, de mensen zijn hier ontzettend vriendelijk en positief ingesteld, en er wordt weinig geklaagd. Maar naarmate ik hier langer ben en steeds meer over het Amerikaanse systeem leer merk ik wel dat ik steeds kritischer wordt. Mn professor probeert zo objectief mogelijk les te geven, maar toen het om health insurance ging kon ook hij niet meer opbjectief blijven. Zijn zus werd aangereden door een auto, met als gevolg; 2,5 miljoen dollar schuld. Haar verzekering dekte de ziekenhuiskosten niet. Niet alleen dan, maar tijdens meer momenten in de lessen zit ik echt met open moment te luisteren. Vol ongeloof over hoe sommige dingen hier geregeled worden, of eerder niet geregeld worden.

Afgelopen weekend is mn vader langsgekomen. Het was familie weekend hier maar omdat we zo weinig tijd hadden hebben we daar niet echt aan meegedaan. We hebben in drie dagen heel veel andere dingen gedaan, teveel om op te noemen eigenlijk. Het was in ieder geval een geslaagd weekend! Het is nu weer een gewone schoolweek, dat betekend tijd om te studerenen, papers te schrijven en de new york times uit mn hoofd te leren. En natuurlijk moet er getraind worden.
Het is hier trouwens nog lekker zomerweer. Terwijl ik dit berichtje typ zit ik buiten in de zon, de spinnen die af en toe op mn toetsenbord vallen neem ik maar voor lief. Het is hier hier super.

Ik heb ik het voornemen om wat vaker mn site te updaten om leuke dingen die hier gebeuren beter te kunnen na vertellen. Mijn excuses trouwens voor de spelfouten, mn computer kent geen Nederlandse woorden;) haha

Liefs xxx Evianne

Ps. Ik vind het altijd heel erg leuk om mailtjes te krijgen met jullie bezigheden. Dus keep me posted.